Cześć!
Dzisiaj coś o tajemniczym Guanciale. Jest to specjał masarski z środkowych i północnych Włoch, robi się z wieprzowych policzków (po włosku guancia a w Toskanii gota) oraz podgardla.
Guanciale posiada intensywny aromat i charakterystyczną maślaną konsystencję. Ten włoski policzek wieprzowy jest w składzie podobny do boczku i jest przez Włochów często stosowany jako jego zamiennik. Jest bardzo tłustym mięsem, ale przy tym niesamowicie delikatnym.
Guanciale zazwyczaj dojrzewa zamarynowane w soli i pieprzu przez trzy miesiące. Jest twardszy i bardziej tłusty, różni się od boczku, ma charakterystyczny smak. Można go jeść na surowo, jako zwykłą wędlinę podawaną na chlebie. Lubi towarzystwo cebuli, pomidorów i pikantnych papryczek. Jego specjalnością są sosy do makaronów: amatriciana i carbonara.
Najbardziej znany rodzaj tej wędliny to Guanciale Amatriciano produkowany w „kulinarnym” miasteczku Lacjum, z którego pochodzi również znany sos do makaronów alla Amatriciana. Tutejsi mieszkańcy do jego przygotowania wykorzystują zresztą Guanciale zamiast powszechnego w całych włoszech boczku. W Lacjum używa się go także do przygotowywania sosu Carbonara.
Jak przystało na prawdziwie włoską pizzerię i u nas w tajnikach kuchni mamy tenże przysmak.
Możecie go znaleźć na przykład w Spaghetti Carbonara
Pizza – krótka historia
LASAGNE
